Virinaj vestoj / Damenbekleidung:

---

Bonvenon, vi alteriĝis sur la virina moda paĝo de Kurzwaren-Schnäppchenmarkt.de. Bone, ke vi estas ĉi tie.

Kiel malgranda aldono al la gamo de varoj, iuj informoj el la mondo de vesta modo estas resumitaj ĉi tie. Amuziĝu dum legado:

En antikvaj tempoj, t.e. en Egiptio, Grekio kaj la Romia Imperio, vestaĵoj estis uzataj, krom sia protekta funkcio, ĉefe por esprimi socian statuson kaj kiel signon de aparteno al certa grupo. Roboj, togoj kaj sandaloj estis la tipaj vestaĵoj de ĉi tiu tempo.

En la Mezepoko, vesta stilo estis forte influita de religio kaj feŭdaj strukturoj. Planklongaj roboj kaj manteloj indikis socian statuson. Kompleksaj ornamadoj sur vestaĵoj kaj juvelaĵoj estis rezervitaj ekskluzive por la nobelaro.

Dum la Renesanca kaj Baroka periodoj, novaj materialoj estis evoluigitaj, kiuj ebligis produkti vestaĵojn pli ellabore kaj grandioze. Korsetoj, rufoj kaj luksaj dekoracioj estas tipaj por ĉi tio.

La viktoria epoko kaj la rilata industriigo en la 19-a jarcento havis gravan influon sur la modstilo de tiu tempo. Altkolaj roboj faritaj el rigidaj ŝtofoj kaj mallozaj korsetoj nun estis popularaj. La komenco de amasproduktado nun ebligis produkti vestaĵojn pli rapide kaj pli kostefike.

La Unua Mondilito ankaŭ havis influon sur virina vestaĵo. Virinoj komencis porti pantalonon kaj preferis komfortajn kaj praktikajn vestaĵojn. Ĉio fariĝis pli funkcia kaj malpli ekstravaganca.

Komence de la 20-a jarcento, la "Muĝantaj Dudekaj jaroj" alportis sovaĝajn festojn, dancadon kaj ĵazmuzikon. Virinoj portis mallongajn robojn kaj la karakteriza bob hararanĝo iĝis populara.

La sekva dua mondmilito kunportis porciigon de varoj kaj tial praktikaj kaj longdaŭraj vestaĵoj estis postulataj.

Preta vestaĵo estis evoluigita en la postmilita periodo. Ĉi tio iom post iom ebligis al la ĝenerala loĝantaro partopreni en la plej novaj modaj tendencoj.

Feliĉe, hodiaŭ eblas por ĉiuj aĉeti laŭmodan modon interrete. Plej bone fari ĉi tion rekte ĉi tie ĉe Kurzwaren-Schnäppchenmarkt.de. La prezoj parolas por si mem...

La jenaj produktgrupoj el la kategorio de virinaj vestaĵoj disponeblas al vi:

Bluzoj kaj ĉemizoj, pantalonoj, roboj, naĝkostumoj, ŝtofvestoj, sporttempo, jakoj kaj manteloj, dupecaj vestaĵoj, sveteroj, ŝvitĉemizoj, blazeroj, ŝtofpantalon, ŝtofjupoj, sportaj ŝvitĉemizoj, senprudentaj naĝkostumoj, ŝtofjakoj kaj manteloj, tradiciaj kaj kultura Vestaĵo, uniformoj kaj laborvestaĵoj, cosplay-kostumoj, jupoj, pantaloneto, tutoj, bodysuits, ĝinzo, pareoj kaj strandaj roboj, tankĉemizoj kaj kamizoj, geedziĝvestoj, maldikaj tajlaj pantalonoj, T-ĉemizoj

Vi povas trovi la menueroj supre en ilustrita formo kaj alklaki ilin. Se vi volas, vi ankaŭ povas serĉi eron rekte. Simple uzu ĉi tiun ligilon: >>> Al la rekta serĉo >>>

Sed nun amuziĝu butikumante kaj ŝparante monon...

La historio de la bukedo en Eŭropo

La bukedo estas unu el la plej emblemaj elementoj de la nupcia ceremonio en Eŭropo. Ĝi havas profundan historion, kiu reflektas ne nur la evoluon de nupciaj tradicioj, sed ankaŭ la ŝanĝojn en la sociaj valoroj, la simbolikoj de floroj, kaj la evoluon de la rolo de la virino en la socio. De la mezepokaj tempoj ĝis la nuntempa praktiko, la bukedo estis kaj restas grava simbolo de amo, espero, kaj komenco de nova vivo. En ĉi tiu eseo, ni esploros la originojn, evoluon kaj modernajn tradiciojn rilatigitaj al la bukedo en Eŭropo.

1. La komenco de la bukedo: Mezepokaj tradicioj

La historio de la bukedo havas siajn radikojn en la mezepokaj tempoj. En tiu periodo, floroj ne nur estis uzataj por beleco, sed ankaŭ havis fortan simbolan signifon. En multaj kulturoj, floroj estis rigardataj kiel amuletoj, kiuj protektis la personojn kontraŭ malbonaj spiritoj aŭ malsanoj. La bukedo, do, fariĝis parto de nupciaj tradicioj, ĉar la geedziĝo estis konsiderata ne nur spiritan, sed ankaŭ fizikan unuecon de la paro. En tiu tempo, la bukedo ofte enhavis herbojn kaj florojn, kiuj estis kredataj havi kuracajn aŭ protektajn ecojn.

En la mezepokaj geedziĝoj, la virinoj portis bukedojn kiel simbolon de beleco kaj virileco. La floroj reprezentis la purecon de la geedziĝo, kaj ili ofte estis portataj en la manoj de la nupcanta virino dum la ceremonio. En tiu epoko, ankaŭ la bukedoj de floro estis konsiderataj vojoj por protekti la virinon kontraŭ malbonŝanco. Inter la plej popularaj floroj en tiuj bukedoj estis lavendo, rozoj kaj aliaj herboj.

2. La viktoria epoko kaj la evoluo de la bukedo

Dum la viktoria epoko (19-a jarcento), la simboliko de floroj fariĝis eĉ pli kompleksa. La "lingvo de floroj" (florigrafo) iĝis populara, kaj ĉiu floro ricevis specifan signifon. Ekzemple, rozoj signifis amon, lilioj simbolis purecon, kaj irisoj reprezentis pasion. Tiu ĉi lingvo de floroj influis la bukedojn de la viktoriaj geedziĝoj, ĉar ĝi donis al la nupciaj floroj profundan emocion kaj personigon. La bukedo ne estis plu nur bela objekto, sed ankaŭ vojo por la nupcanta paro montri siajn sentojn sen paroli.

Dum ĉi tiu periodo, la bukedo evoluis por fariĝi pli strukturita. Ĝi ne estis plu simpla kolekto de floroj, sed fariĝis arta aranĝo, kies stilo reflektis la socian staton kaj la guston de la tempo. La viktoriaj bukedoj ofte enhavis florojn kun kompleksaj simboloj, kaj ili estis ofte grandaj kaj abundaj. Samtempe, la nupcaj ceremonioj en tiu epoko fariĝis pli formalaj kaj ornamitaj, kio ankaŭ influis la stilon de la bukedoj.

3. La 20-a jarcento: novaj tendencoj kaj modernaj influoj

La 20-a jarcento alportis grandajn ŝanĝojn al la nupciaj tradicioj, kaj la bukedo ne estis escepto. La disvolviĝo de la moda industrio kaj la pliiĝo de la persona individueco komencis influi la stilon kaj enhavon de bukedoj. Dum la 1920-aj jaroj, por ekzemplo, simplaj, elegantoj bukedoj kun blankaj floroj iĝis popularaj. Kun la evoluo de novaĵaj medioj, ankaŭ nupciaj ceremonioj ekis influi unu la alian, kun nupciaj bukedoj iĝante pli personaĵoj de la nupcanta virino, elstarigante ŝian individuecon.

Dum la dua duono de la 20-a jarcento, la popularigo de pli simplaj, natura inspiraj bukedoj kreskis. Floroj kiel lilioj, irisoj, dahlioj kaj gladioloj fariĝis oftaj elektoj, reflektante la novajn vidojn de nupciaj ceremonioj. Multaj nupcantoj preferis bukedojn kiuj aspektis pli kiel naturaj kampaj floroj ol elaborataj, ornamitaj floraj aranĝoj. Tiuj tendencoj spegulis ankaŭ la socian movadon direkte al pli malstreĉitaj kaj memstare enmetitaj ceremonioj.

4. La bukedo en la hodiaŭa nupciaj ceremonioj

Hodiaŭ, la bukedo estas vaste konsiderata esenca parto de la nupcia ceremonio. Tamen, ĝia aspekto kaj signifo daŭre varias, ofte laŭ personaj preferoj, la tipo de geedziĝo kaj la kulturo de la nacio. Ekzistas multaj diferencaj stiloelektoj, inkluzive de modernaj bukedoj kun ne-tradiciaj floroj aŭ eĉ aliaj materialoj kiel juveloj, broderitaj tekstiloj aŭ eĉ botanikaj elementoj kiel foliaro, herbaj aranĝoj aŭ eĉ fruktoj. La bukedo ankaŭ povas esti farita tute sen floroj, uzante alternativojn kiel papero aŭ eĉ silikonajn florojn.

En multaj okcidentaj landoj, estas tradicio, ke post la nupcio, la virino lanĉas sian bukedon al la needziĝintaj virinoj ĉe la festo. La persono kiu kaptas la bukedon estas tradicie kredita esti la sekva kiu edziĝos. Ĉi tiu tradicio daŭre estas tre populara en multaj kulturoj, kaj ĝi aldonas elementon de ludo kaj espero al la ceremonia tago.

5. Simboliko de la bukedo en la moderna tempo

La bukedo hodiaŭ ne nur reprezentas estetikon, sed ĝi ankaŭ estas simbolo de la nova komenco de la vivo de la nupcanta paro. Floroj en la bukedo daŭre portas signifon, kvankam ĝi estas malpli strikte legita ol dum la viktoria epoko. Ekzemple, rozoj daŭre estas popularaj pro ilia signifo de amo, dum aliaj floroj povas esti elektitaj laŭ la personaj ŝatoj de la geedziĝantoj. La bukedo fariĝis simbolo de la nupcia tago kaj la komenco de nova etapo en la vivo de la paro.

Konkludo

La historio de la bukedo en Eŭropo montras kiel nupciaj tradicioj evoluas, adaptiĝas al sociaj ŝanĝoj, kaj reflektas la emociojn de la geedziĝanta paro. De mezepokaj simboloj de protekto kaj pureco, ĝis la eleganta kaj personigita bukedo de hodiaŭ, la bukedo restas ŝlosila parto de la nupcia ceremonio. Ĉu simpla aŭ lukseca, ĉu tradicia aŭ moderna, la bukedo daŭre simbolas la komencojn de nova vojaĝo, plenan de amo kaj espero.

---

Die Geschichte des Brautstraußes in Europa

Der Brautstrauß ist eines der markantesten Elemente der Hochzeitszeremonie in Europa. Er hat eine tiefe Geschichte, die nicht nur die Entwicklung von Hochzeitsbräuchen widerspiegelt, sondern auch die Veränderungen in sozialen Werten, der Symbolik von Blumen und der Rolle der Frau in der Gesellschaft. Vom Mittelalter bis zur modernen Praxis war der Brautstrauß ein bedeutendes Symbol für Liebe, Hoffnung und den Beginn eines neuen Lebens. In diesem Aufsatz werden wir die Ursprünge, die Entwicklung und die modernen Traditionen des Brautstraußes in Europa untersuchen.

1. Die Ursprünge des Brautstraußes: Mittelalterliche Bräuche

Die Geschichte des Brautstraußes hat ihre Wurzeln im Mittelalter. Zu dieser Zeit wurden Blumen nicht nur aus ästhetischen Gründen verwendet, sondern hatten auch eine starke symbolische Bedeutung. In vielen Kulturen wurden Blumen als Amulette betrachtet, die die Person vor bösen Geistern oder Krankheiten schützten. Der Brautstrauß wurde daher Teil der Hochzeitsbräuche, da die Hochzeit nicht nur als spirituelle, sondern auch als physische Vereinigung des Paares angesehen wurde. Zu dieser Zeit enthielten Brautsträuße oft Kräuter und Blumen, von denen man glaubte, sie hätten heilende oder schützende Eigenschaften.

Im Mittelalter trugen Frauen Brautsträuße als Symbol für Schönheit und Weiblichkeit. Die Blumen repräsentierten die Reinheit der Hochzeit, und sie wurden oft während der Zeremonie von der

Braut gehalten. Auch in dieser Zeit galten Blumen als Schutz vor Unglück. Zu den beliebtesten Blumen in diesen Sträußen gehörten Lavendel, Rosen und andere Kräuter.

2. Die viktorianische Ära und die Entwicklung des Brautstraußes

Im viktorianischen Zeitalter (19. Jahrhundert) wurde die Symbolik von Blumen noch komplexer. Die „Sprache der Blumen“ (Floriographie) wurde populär, und jede Blume erhielt eine spezifische Bedeutung. Zum Beispiel standen Rosen für Liebe, Lilien für Reinheit und Iris für Leidenschaft. Diese Sprache der Blumen beeinflusste die Brautsträuße der viktorianischen Hochzeiten, da sie den Sträußen eine tiefere emotionale Bedeutung verlieh. Der Brautstrauß war nicht nur ein schönes Objekt, sondern auch ein Weg für das Brautpaar, ihre Gefühle auszudrücken, ohne Worte zu verwenden.

In dieser Zeit entwickelte sich der Brautstrauß zu einer strukturierteren Form. Er war nicht mehr einfach ein Blumenstrauß, sondern ein kunstvolles Arrangement, dessen Stil den sozialen Status und den Geschmack der Zeit widerspiegelte. Die viktorianischen Sträuße enthielten oft Blumen mit komplexen Symbolen und waren oft groß und üppig. Gleichzeitig wurden Hochzeitszeremonien in dieser Zeit formeller und opulenter, was auch den Stil der Brautsträuße beeinflusste.

3. Das 20. Jahrhundert: Neue Trends und moderne Einflüsse

Das 20. Jahrhundert brachte große Veränderungen in die Hochzeitsbräuche, und der Brautstrauß blieb davon nicht unberührt. Die Entwicklung der Modeindustrie und der Anstieg der individuellen Selbstverwirklichung beeinflussten den Stil und Inhalt der Brautsträuße. In den 1920er Jahren zum Beispiel wurden einfache, elegante Sträuße mit weißen Blumen populär. Mit der Verbreitung der modernen Medien begannen Hochzeiten, einander zu beeinflussen, wobei Brautsträuße immer mehr zu persönlichen Symbolen der Braut wurden und ihre Individualität betonten.

In der zweiten Hälfte des 20. Jahrhunderts wuchs das Interesse an einfacheren, von der Natur inspirierten Brautsträußen. Blumen wie Lilien, Iris, Dahlien und Gladiolen wurden häufiger gewählt, was die neuen Sichtweisen auf Hochzeitszeremonien widerspiegelte. Viele Brautpaare bevorzugten Sträuße, die eher wie natürliche Wildblumen als kunstvoll arrangierte Blumenarrangements wirkten. Diese Trends spiegelten auch die gesellschaftliche Bewegung hin zu entspannteren und eigenständigeren Zeremonien wider.

4. Der Brautstrauß in modernen Hochzeitszeremonien

Heute ist der Brautstrauß weit verbreitet und gilt als wesentlicher Bestandteil der Hochzeitszeremonie. Allerdings variiert sein Aussehen und seine Bedeutung weiterhin oft je nach persönlichen Vorlieben, der Art der Hochzeit und der Kultur des Landes. Es gibt viele verschiedene Stilrichtungen, einschließlich moderner Sträuße mit unkonventionellen Blumen oder sogar anderen Materialien wie Juwelen, bestickten Stoffen oder sogar botanischen Elementen wie Blattwerk, Kräuterarrangements oder sogar Früchten. Der Brautstrauß kann auch ganz ohne Blumen hergestellt werden, indem alternative Materialien wie Papier oder sogar Silikonblumen verwendet werden.

In vielen westlichen Ländern gibt es die Tradition, dass die Braut nach der Hochzeit ihren Brautstrauß auf der Feier an unverheiratete Frauen wirft. Die Person, die den Strauß fängt, gilt traditionell als die nächste, die heiraten wird. Diese Tradition bleibt in vielen Kulturen sehr beliebt und fügt der Zeremonie ein spielerisches Element der Hoffnung hinzu.

5. Symbolik des Brautstraußes in der modernen Zeit

Heute repräsentiert der Brautstrauß nicht nur Ästhetik, sondern auch das neue Kapitel im Leben des Brautpaares. Die Blumen im Brautstrauß tragen weiterhin Bedeutungen, auch wenn sie nicht mehr so strikt interpretiert werden wie in der viktorianischen Ära. Zum Beispiel sind Rosen nach wie vor beliebt wegen ihrer Bedeutung für die Liebe, während andere Blumen je nach den persönlichen Vorlieben des Brautpaares ausgewählt werden können. Der Brautstrauß bleibt ein Symbol für den Hochzeitstag und den Beginn eines neuen Lebensabschnitts.

Fazit

Die Geschichte des Brautstraußes in Europa zeigt, wie Hochzeitsbräuche sich entwickeln, sich an gesellschaftliche Veränderungen anpassen und die Emotionen des Brautpaares widerspiegeln. Vom mittelalterlichen Schutzsymbol und der Reinheit bis hin zum eleganten und personalisierten Brautstrauß von heute bleibt der Brautstrauß ein zentraler Bestandteil der Hochzeitszeremonie. Ob einfach oder opulent, traditionell oder modern, der Brautstrauß bleibt ein Symbol für den Beginn einer neuen Reise, voller Liebe und Hoffnung.